συμπετάννυμι

Α

εκτείνω μαζί, απλώνω συγχρόνως, ανοίγω συγχρόνως («χρὴ δύο ἁμαξῶν τοὺς ῥυμοὺς εἰς τὸ αὐτὸ δῆσαι συμπετάσαντα κατὰ τὸ ἕτερον μέρος τῆς ἁμάξης», Αιλ. Τακτ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + πετάννυμι «απλώνω, ανοίγω, εκτείνομαι»].